Czym jest postępowanie o zatwierdzenie układu?

Ustawa Prawo restrukturyzacyjne przewiduje cztery rodzaje postępowań restrukturyzacyjnych. Jednym z nich jest postępowanie o zatwierdzenie układu, w którym ingerencja sądu restrukturyzacyjnego jest najmniejsza ze wszystkich rodzajów.

Istota i warunki wszczęcia postępowania

W postępowaniu o zatwierdzenie układu ustawodawca przewidział dużą samodzielność dłużnika, bez udziału sądu. Warunkiem otwarcia postępowania o zatwierdzenie układu jest stosunek wierzytelności spornych do ogólnej sumy wierzytelności, uprawniających do głosowania nad układem. Udział wierzytelności spornych nie może przekroczyć 15 proc. ogólnej sumy.

Według ustawy:

Art. 210. 1. W celu przygotowania propozycji układowych, przeprowadzenia samodzielnego zbierania głosów i złożenia wniosku o zatwierdzenie układu dłużnik zawiera umowę o sprawowanie nadzoru nad przebiegiem postępowania z osobą spełniającą wymogi, o których mowa w art. 24, która pełni funkcję nadzorcy układu.

W tym rodzaju postępowania dłużnik zbiera głosy wierzycieli samodzielnie, bez udziału sądu. Nie działa jednak całkowicie sam; obowiązany jest zawrzeć umowę o sprawowanie nadzoru nad przebiegiem postępowania z licencjonowanym doradcą restrukturyzacyjnym, który w postępowaniu będzie pełnił funkcję nadzorcy układu. Umowa musi precyzyjnie określać zadania doradcy, a te są ustalane w zależności od sytuacji ekonomiczno-finansowej przedsiębiorstwa.

Art. 211. 1. Niezwłocznie po rozpoczęciu przez nadzorcę układu pełnienia swojej funkcji dłużnik dokonuje ustalenia dnia układowego.

  1. Dzień układowy przypada nie wcześniej niż trzy miesiące i nie później niż dzień przed dniem złożenia wniosku o zatwierdzenie układu.

Doradca przedstawia dłużnikowi i wierzycielom warunki układu, proponowane na tzw. dzień układowy. Wszelkie zadania, wymienione w umowie, doradca restrukturyzacyjny powinien wykonać w ciągu trzech miesięcy od dnia zawarcia umowy. Skutki układu i uprawnienia wierzycieli określane są według stanu na dzień, określony jako dzień układowy. Układ nie obejmuje wierzytelności powstałych po dacie wyznaczonej jako dzień układowy.

Zadania doradcy restrukturyzacyjnego

Doradca restrukturyzacyjny diagnozuje sytuację przedsiębiorstwa pod względem ekonomicznym i finansowym. Przygotowuje program restrukturyzacji i harmonogram wdrażania poszczególnych jej etapów w celu uzyskania oczekiwanych efektów. Ponadto:

  • Przygotowuje listę wierzytelności wraz z ustaleniem odsetka wierzytelności spornych
  • Opracowuje propozycje układowe
  • Ustala zasady komunikowania się z wierzycielami
  • Przygotowuje materiały informacyjne, ustala harmonogram spotkań
  • Sporządza plan restrukturyzacji lub plan zmian w przedsiębiorstwie
  • Uczestniczy w spotkaniach z wierzycielami
  • Opracowuje i rozsyła do wierzycieli karty do głosowania i zbiera oddane głosy. Prowadzi korespondencję z wierzycielami, odpowiada na ich pytania, udziela wyjaśnień
  • Sporządza wniosek o zatwierdzenie układu.

Zgodnie z ustawą, doradca restrukturyzacyjny sprawuje nadzór nad realizacją układu.

Przebieg postępowania

Postępowanie o zatwierdzenie układu jedynie w minimalnym stopniu wykorzystuje instrumenty sądowe. Jedyną rolą sądu jest weryfikacja i zatwierdzenie układu, przyjętego w głosowaniu. Weryfikacja polega na ustaleniu zgodności układu z prawem. Ponadto sąd zabezpiecza wierzycieli, którzy głosowali przeciwko układowi.

Dłużnik może składać propozycje układowe w wielu wariantach, nawet wzajemnie wykluczających się. Muszą one jednak zawsze zawierać plan restrukturyzacyjny, złożony z działań, dążących do restrukturyzacji zobowiązań wobec wierzycieli: odroczenie spłaty, rozłożenie płatności na raty, redukcja zadłużenia, zamiana wierzytelności na papiery wartościowe, itp.

Nad propozycją głosuje się na specjalnych kartach, określonych w ustawie Prawo restrukturyzacyjne:

Art. 213. 1. Karta do głosowania zawiera:

1) imię i nazwisko dłużnika albo jego nazwę oraz numer PESEL albo numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku ich braku – inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację, miejsce zamieszkania albo siedzibę, adres, a gdy dłużnikiem jest spółka osobowa, osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – imiona i nazwiska reprezentantów, w tym likwidatorów, jeżeli są ustanowieni, a ponadto w przypadku spółki osobowej – imiona i nazwiska oraz miejsce zamieszkania wspólników odpowiadających za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem; ©Kancelaria Sejmu s. 95/150 18.09.2018

2) imię i nazwisko głosującego wierzyciela albo jego nazwę oraz numer PESEL albo numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku ich braku – inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację, miejsce zamieszkania albo siedzibę, adres, a gdy wierzycielem jest spółka osobowa, osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – imiona i nazwiska reprezentantów, w tym likwidatorów, jeżeli są ustanowieni;

3) kwotę wierzytelności głosującego wierzyciela;

4) grupę obejmującą kategorię interesów, jeżeli zostały przewidziane, do której został zaliczony głosujący wierzyciel;

5) zgodę wierzyciela na objęcie wierzytelności układem, jeżeli jest ona wymagana na podstawie art. 151 ust. 2 i 3;

6) sumę wierzytelności objętych układem;

7) wskazanie dnia układowego;

8) pełną treść propozycji układowych z jednoznacznym wskazaniem, które z propozycji dotyczą głosującego wierzyciela;

9) imię i nazwisko albo nazwę nadzorcy układu, numer licencji nadzorcy układu albo numer w Krajowym Rejestrze Sądowym spółki pełniącej funkcję nadzorcy układu, jego adres do korespondencji, numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej;

10) treść głosu oddanego przez wierzyciela za albo przeciw układowi;

11) wskazanie dnia oddania głosu;

12) podpis wierzyciela, osób uprawnionych do jego reprezentowania albo podpis jego pełnomocnika.

  1. W przypadku gdy kartę do głosowania podpisał pełnomocnik, do karty dołącza się pełnomocnictwo. […]

Art. 217. 1. Układ jest przyjęty, jeżeli za jego przyjęciem wypowie się większość wierzycieli uprawnionych do głosowania nad układem, mających łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.

Doradca restrukturyzacyjny, jako nadzorca układu, stwierdza jego przyjęcie. Następnie sporządza i składa w sądzie wniosek o zatwierdzenie układu wraz z zebranymi od wierzycieli kartami do głosowania, dowodami wysłania co najmniej na trzy tygodnie przed dniem złożenia wniosku kart do głosowania z propozycjami układowymi tym wierzycielom, którzy nie oddali głosu oraz sprawozdaniem nadzorcy układu. Sprawozdanie to zawiera m.in. stwierdzenie przyjęcia układu i zgodności z prawem przebiegu zbierania głosów, bilans przedsiębiorstwa na dzień w okresie 30 dni przed dniem złożenia wniosku, spis wierzytelności z adnotacją, czy dany wierzyciel głosował za czy przeciwko układowi, spis wierzytelności spornych, spis zabezpieczeń na majątku dłużnika, wykaz wierzytelności dłużnika wraz z wyszczególnieniem podmiotów zobowiązanych, informację o postępowaniach egzekucyjnych, ustanowionych na majątku dłużnika hipotekach lub zastawach, prowadzonych wobec dłużnika postępowaniach, itp. Szczegółowy wykaz elementów sprawozdania określa art. 220 ustawy Prawo restrukturyzacyjne.

Sąd wydaje postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia układu w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku o zatwierdzenie układu. By dowiedzieć się więcej zapraszamy na https://spiralazadluzenia.pl/

Ta strona używa plików cookies (cisteczka).    Polityka Prywatności    Jak wyłączyć pliki cookie
AKCEPTUJĘ